Ως της καρδιάς μου τ' ανοιχτά

Τα λόγια σου τα εφήμερα

θεριά μοιάζουν ανήμερα

γι' αγάπες άλλο μη μιλάς

αφού δεν ξέρεις ν' αγαπάς.

επωδός

Ως της καρδιάς μου τ' ανοιχτά εσύ αρμενίζεις

δε θα 'ναι όλα δανεικά αν μ' αγαπήσεις

αν ρίξεις άγκυρα στα θέλω μου απόψε

τη μοναξιά μου δυο κομμάτια έλα κόψε.

Ρωτάς γιατί ο παράδεισος

μαζί σου μοιάζει άβυσσος

αφού τα συναισθήματα

κάνουν παραστρατήματα.

Της καρδιάς ο δρόμος

Ένα φιλί σου έλα δω για να μου δώσεις

μια καληνύχτα μου στα χείλη σου ν' αφήσω

υπό το φως του φεγγαριού να μ' ανταμώσεις

μες στων ματιών μου τις οθόνες να σε κλείσω.

επωδός

Μαζί σου μόνο η καρδιά βρίσκει το δρόμο

ένα ταξίδι απ' τη γη μέχρι τ' αστέρια

σου δίνω όλα της ζωής τα καλοκαίρια

τα βήματά σου ακολουθώ και σ' ανταμώνω.

Βρίσκω τον τρόπο την αγάπη να σου δείξω

κι ας είν' οι λέξεις στο μυαλό μου ένας κόμπος

χίλιες φορές αν θες μπορώ να σ' τ' αποδείξω

ότι είσαι μάτια μου για μένα ο κόσμος όλος.

Απουσία

Σ' αφήνω πάλι με τα μάτια βουρκωμένα

την πόρτα κλείνω μ' ένα αντίο αγκαλιά

στα σκαλοπάτια σου τα όνειρα απλωμένα

που μέχρι χθες ήταν στα θέλω μας κοινά.

επωδός

Μην προσπαθείς τα δυο σου μάτια να μου κρύψεις

είν' το συναίσθημα στο βλέμμα καρφωμένο,

τη μοναξιά σου μη ζητάς να αναστήσεις

όσο ανάμεσα μας ένα φως είν(αι) αναμμένο.

Σε βλέπω μέσα στο σκοτάδι να κοιμάσαι

κι από τα όνειρά μου να περνάς ξεχνάς

έτσι έχεις μάθει τη ζωή, να τη φοβάσαι

τα συναισθήματα να δείχνεις δεν τολμάς