Aν τα χρόνια μας περάσουμε παρέα

Κρύψου κάπου εδώ

όταν ψάχνω μια αγκαλιά για να σε βρίσκω

κρύψου κάπου εδώ

όταν θέλω ένα χαμόγελο ν’ αγγίξω.

Μη μου ορκιστείς

πως για πάντα θα ‘σαι εσύ τ’ άλλο μισό μου

μείνε εδώ να ζεις

αναμνήσεις για φτιάχνει το παρόν μου.

επωδός

Κι αν τα χρόνια μας περάσουμε παρέα

η καρδιά μας θα ‘χει πράγματα ωραία

κι αν το βλέμμα μου φωτίζεται απ’ το φως σου

θα ‘μαι πάντα εγώ για σένα ο άνθρωπός σου.

Μη μου εξηγείς

ό,τι νιώθεις στην καρδιά σου να το κλείσεις

κι ότι θα μου πεις

με το βλέμμα κι ένα χάδι να μου δείξεις.

Μέτρα μου στιγμές

που εγώ χωρίς σε εσένα θα υπάρχω

λίγες θα ν’ θαρρείς

αφού πάντα το μαζί εντός μου θα ‘χω.

Θέλω να 'μαι

Είναι μέρες που κι αν δίπλα σου κοιμάμαι

σε θυμάμαι σαν μια ανάμνηση παλιά

είναι νύχτες που στα όνειρά σου θα ‘μαι

να σ’ αγγίζω, να σε βλέπω να γελάς.

Είναι χρόνια που περάσαν μα χαθήκαν

μες στη λήθη του χειμώνα της καρδιάς

μα στα όνειρα μου μέσα εσένα βρήκα

να χαράζεις τα δικά μου αρχικά.

επωδός

Κάθε αύριο που φτιάχνεις στο μυαλό σου

θέλω να ‘μαι το μισό απ’ το εγώ σου

να ‘μαι εικόνα ζωντανή σε κάθε βλέμμα

να τη ζω κάθε στιγμή μέσα από σένα.

Θέλω να ‘μαι η χαρά απ’ τη χαρά σου

να μοιράζομαι τη λύπη απ’ την καρδιά σου

η αγάπη μου να είναι και δική σου

μια αγκαλιά σε κάθε τέλος και αρχή σου.

Είναι μνήμες που στο αίμα μου κυλάνε

κι η αγάπη βρίσκει τρόπο να φανεί

στα δυο μάτια σου το φως δικό μου θα ‘ναι

όταν αύριο ξυπνήσουμε μαζί.

Μαζί μου στον αγώνα

Το τραγούδι αυτό γράφτηκε για την κατασκήνωση του Αγίου Νικολάου Έγκωμης για την Κατασκηνωτική Περίοδο Καλοκαίρι 2015 - Φιλάνι, με προτροπή του Ιερέος της ενορίας μας. Το φετινό θέμα της κατασκήνωσης είναι "Άγιος Νικόλαος".

Ηχογραφήθηκε από μια ομάδα κοριτσιών της ενορίας και συμπεριλήφθηκε μαζί με πολλά άλλα τραγούδια σ' ένα cd που θα δοθεί ως ενθύμιο στις κατασκηνώτριες την φετινή κατασκηνωτική περίοδο.

Ευχαριστώ εκ βαθέων ψυχής όλους τους συντελεστές του έργου, κι ας μην τους γνωρίζω όλους προσωπικά!

Ο Θεός να μας φωτίζει...

Θέλω να πω σ’ ευχαριστώ

για την αγάπη σου την τόση,

Άγιε Νικόλα μου θαρρώ

μ’ έχεις γλυκά περικυκλώσει.

Συνοδοιπόρος κι αδελφός

μες της ζωής μου τις φουρτούνες

εσύ ο φάρος κι οδηγός

στους νικητήριους αγώνες.

επωδός

Μαζί μου θέλω στον αγώνα

εσένα Άγιε μου Νικόλα

την πίστη να μου δυναμώνεις

τα δυο μου χέρια σαν ενώνεις…

Κι όπως σ(ου) ανοίγω την καρδιά μου

να οδηγείς τα βήματά μου

κάθε καινούργια μου ημέρα

προς τον Ουράνιο Πατέρα.

Κι η ψυχή τολμά
να χαμογελά.

Στην προσευχή μου σε καλώ

κι ευθύς σ’ αισθάνομαι κοντά μου

το χέρι εγώ να σου κρατώ

κι εσύ να λες να μη φοβάμαι.

Μ’ ένα αγιοκέρι σου ζητώ

κάθε που βρέχει στη ψυχή μου

ν' ανάβεις μέσα μου ένα Φως

να ‘ρχεται η ελπίδα στην αυλή μου.

Μικρό λευκό μπαλκόνι

Ήρθε το πρωί και βγήκα στη βροχή

κι η μοναξιά μου ολοένα μεγαλώνει

είναι σαν χθες που ‘σουν εσύ περαστική

απ’ της ζωής μου το μικρό λευκό μπαλκόνι.

επωδός

Κι όταν εσύ μου χαμογέλασες γλυκά

όλος ο κόσμος μου ανάποδα γυρνούσε

μια φλόγα άναψες μικρή μες στην καρδιά

κι η κάθε σπίθα της αγάπη με κερνούσε.

Ήρθε η νυχτιά και φεύγω μακριά

από αισθήματα και σκέψεις σκουριασμένες

είναι σαν χθες που ‘ταν τα θέλω μας κοινά

τότε που ζούσαμε τις πιο όμορφές μας μέρες.

Κάθε στιγμή για το Χριστό

Το τραγούδι αυτό γράφτηκε για την κατασκήνωση του Αγίου Νικολάου Έγκωμης για την Κατασκηνωτική Περίοδο Καλοκαίρι 2014 - Φιλάνι, με προτροπή του Ιερέος της ενορίας μας. Το γενικό θέμα της κατασκήνωσης ήταν "Παράδοση".

Ηχογραφήθηκε από μια ομάδα κοριτσιών της ενορίας και συμπεριλήφθηκε μαζί με πολλά άλλα τραγούδια σ' ένα cd που δόθηκε ως ενθύμιο στις κατασκηνώτριες την περσινή κατασκηνωτική περίοδο.

Ευχαριστώ εκ βαθέων ψυχής όλους τους συντελεστές του έργου, κι ας μην τους γνωρίζω όλους προσωπικά!

Ο Θεός να μας φωτίζει...

Από μικρό παιδί πιστεύω στο Θεό
και μεγαλώνω με την πίστη οδηγό μου
μέσα στα χρόνια λάθη κάνω ένα σωρό
μα να σηκώνω βρίσκω τρόπο το σταυρό μου.

Στην εκκλησιά κάθε πρωί και Κυριακή
τρέχω να νιώσω τον Χριστό μες στην ψυχή μου
τ’ Αγίου Πνεύματος να βάλω τη στολή
και να βαδίζω με αυτή μες στη ζωή μου.


επωδός
Κάθε στιγμή είναι ευκαιρία για το Χριστό
όταν νηστεύω ή το καντήλι Του ανάβω
όταν καλώ τον ιερέα για αγιασμό
ή όταν το πρόσφορο ζυμώνω όταν γιορτάζω.

Μαζεύω μέσα μου κομμάτια που αγαπώ
απ' την Αγία Του Γραφή ως τους πατέρες
την Ιερά Του την Παράδοση τηρώ
που συνεχίζει το ταξίδι στους αιθέρες.


Είναι η γλώσσα της καρδιάς μου ελληνική
κληρονομιά απ’ τους προγόνους με αξία
κι η εκκλησιά σαν κιβωτός μας διακονεί
κι έχει στο κέντρο τον Χριστό μας για πυξίδα.

Είναι η ελπίδα μου ο φάρος της καρδιάς
και τα βιώματα θεμέλια για το μέλλον
παρηγοριά η αγκαλιά της Παναγιάς
τα σκαλοπάτια του Θεού για να ανέβω.