Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007

Στην αλήθεια της καρδιάς


Σαν θα ξυπνήσω το πρωί, το πρόσωπό μου βάζω
μπρος στον καθρέφτη μια ζωή, τα όνειρα μου-αδειάζω
παίζω δυο ρόλους στα κρυφά, μα χάνω και στους δύο
θέλω απόψε μια φορά, στη μάσκα που 'χω στην καρδιά, να πω δειλά αντίο...


ρεφρέν
Είν' η αγάπη δυνατή, πηγή ζωής για όλους
όταν οι άνθρωποι στη γη, δεν παίζουνε δυο ρόλους,
μες την συνήθεια της ψευτιάς, μαχαίρια μας τυλίγουν
μα στην αλήθεια της καρδιάς, τα όνειρά μας σμίγουν...



Τρέχω στης μνήμης τα στενά, μες το υπόγειό μου
σ' αθώα μάτια παιδικά, να βρω τον εαυτό μου
ίσως να ντύθηκα κι εγώ, με πέπλο μια απάτης
θέλω απόψε να πλυθώ, με της αλήθειας το νερό, και με νερό αγάπης...


ρεφρέν

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Συναίσθημα

Αυτό το video το βρήκα τυχαία.
Δεν είναι κάτι το πολύ αξιόλογο αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό
και με άγγιξε πολύ!
Μια ερμηνεία "σαν βροχερό ηλιοβασίλεμα",
όπως λέει μία εκ των κριτών...
Απλή κι όμως εξαιρετική!
Αν έχετε χρόνο μπορείτε να το δείτε κι εσείς.

Το τραγούδι που ερμηνεύει ο Leo λέγεται "Home" και ανήκει στον Michael Buble.
Το συγκεκριμένο που ακούγεται από πίσω, είναι μια επανέκδοση από τους Westlife
που θα κυκλοφορήσει στις 29 Οκτωβρίου στο Ηνωμένο Βασίλειο.


Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2007

Το τραγούδι της βροχής


Φθινόπωρο στον κήπο της γιαγιάς
τα φύλλα πέφτουν στο μπαλκόνι
η βροχή δυναμώνει
κι όλα αλλάζουνε στο τέλος της βραδιάς.

Δυο σύννεφα που κλαιν από χαρά
κοιτούν από ψηλά τα πρόσωπά μας
νοιώθουν το άγγιγμά μας
μοιάζει το αύριο να είναι πιο κοντά.

Αλλάζει ο καιρός μαζί κι εμείς
κι η αγάπη ταξιδεύει στον αέρα
δίνει πνοή στον καθένα
σαν ζωντανεύει το τραγούδι της βροχής.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2007

Άγνωστη πόλη


Είναι κάποιες στιγμές που μονολογώ
και κάποιες άλλες που απλά σιωπώ μέσα στο πλήθος...
Γελώ ή δακρύζω;
Σε μια άγνωστη πόλη γυρίζω...
Γύρω ο κόσμος βιαστικός, σε μια άγνωστη πόλη,
απρόσωπη και ξένη.
Περαστικός είμαι κι εγώ...
Ο χρόνος περνά μα είμαι ακόμα εδώ.
Για το αύριο δεν ξέρω.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι η κάθε μέρα που περνά,
με φέρνει όλο και πιο κοντά στην δική μου πόλη.
Εκεί που γεννήθηκα και εκεί που ανήκω.
Εδώ, ακόμα και τα σκυλιά είναι επιθετικά.
Σαν να μου λένε, φύγε...
Μα είμαι ακόμα εδώ γιατί έχω ένα στόχο.
Ένα στόχο, που έχει άλλο όνομα στην φαντασία μου...
Σε μια άγνωστη πόλη γυρίζω...
Το τοπίο θολό μα όχι γκρίζο...


#Εμπνευσμένο από κάποια εμπειρία που έζησα πρόσφατα.

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

Ονειροπολώ


Ονειροπολώ,
ζω,
αγαπώ,
ελπίζω.

Μια κουβέντα περιμένω ν' ακούσω
μ' ακούω μόνο την σιωπή.
Βουβή και μαυροφορεμένη.
Μα εγώ συνεχίζω να ονειροπολώ...

Γιατί θέλω να ζήσω,
θέλω να αγαπήσω,
θέλω να ελπίζω.

--------------------------------

"Χειμώνας είναι εκεί που πας και θα κρυώνεις" (Χρήστος Δάντης)

Περιμένω εναγωνίως τον χειμώνα.
Ίσως έτσι παγώσουν κάποια από τα όνειρά μου και τα χάσω.
Ίσως έτσι αρχίσω να ζω και δεν αναζητώ κάτι που δεν έχω...