Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

Κρυμμένες συνειδήσεις


Χαράματα με ξύπνησε ο ύπνος,
που παρέα μου κρατούσε για δυο ώρες
κι ύστερα μ' έριξε στην άχαρη αρένα μιας πληγής.

Κρυμμένες συνειδήσεις μες το σκότος,
που τυφλώνει της ψυχής τις ανηφόρες
κι ύστερα μάχομαι τον ήλιο ν' αντικρύσω μιας αυγής.

Σαν δέσμιος σε ξένες ιστορίες,
ψάχνω χαράδρα στο παρόν για να πιαστώ
πριν να θαφτώ στο ζαρωμένο παρελθόν.

Θα βάλω χειροπέδες στις αξίες
μην παρασύρονται και πέσουν στον γκρεμό
κι ύστερα φύλακας θα γίνω των καιρών.

Καιρών που έλιωσαν σαν λάβα απ' τα λάθη
και κατακαίουν των ανθρώπων τις ψυχές,
ας λιώσουν τ' αμαρτήματα απ' το χάρτη
που ζωγραφίζουμε χωρίς πια ενοχές...

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Θάλασσες

Πόσο φοβάμαι την αλήθεια που σιμώνει
πόσο φοβάμαι μες τα μάτια να την δω,
μες την καρδιά μου μια φωνή που δυναμώνει
θέλει στο δρόμο να με βάλει το σωστό.

ρεφρέν
Κι όλο δακρύζω και υπόσχομαι ν' αλλάξω
μα επιστρέφω 'κει που ήμουνα και χθες,
όσο κι αν θέλω σε λιμάνι να αράξω
πάντα τις θάλασσες θα έχω για στεριές.


Πόσο φοβάμαι στη ζωή να περπατήσω
κι ένα καινούριο μονοπάτι να διαβώ,
ξέρω πως πρέπει με ψυχή να πολεμήσω
να ξεπεράσω ένα στείρο εγωισμό.