Κυριακή 23 Μαρτίου 2008

Μόνο η αγάπη μπορεί

Τα χέρια ενώνουμε όλοι
κι γη μια αγκαλιά
σε γόνιμο 'μεις περιβόλι
ανθίζουμε χαρά.

Ουράνιο τόξο χαράζει
μετά απ' τη βροχή
κι ο ήλιος ξανά αγκαλιάζει
την όμορφη ζωή.


ρεφρέν
Μόνο η αγάπη μπορεί
καρδιές να χρωματίζει
και στης ζωής την πληγή
χαμόγελα ν' ανθίζει.

Μόνο η αγάπη μπορεί
τον κόσμο να ενώσει
ν' αγαπηθούν δυο εχθροί
προτού η ζωή τελειώσει.



Πουλιά κελαηδούν στο μπαλκόνι
και τ' άνθη τραγουδούν
γλυκό μου, σταχτί χελιδόνι
ταξίδεψε με αλλού.

Ο ήλιος ξανά ανατέλει
κι ανάβει την καρδιά
λαμπάδα στο δρόμο να φέγγει
να 'ν' όλα φωτεινά.

Σάββατο 8 Μαρτίου 2008

Πόσο όμορφος είναι ο κόσμος όταν γελάς

Εξαιρετικά αφιερωμένο σ' έναν Άνθρωπο που δεν γνωρίζω, μα γνωρίζω τον αδελφό του. Ίσως η επίγεια ζωή να του στερεί πολλά, μα η αιώνια Βασιλεία του Θεού μας θα τον ανταμείψει, είμαι σίγουρος!
Γνώρισα τον αδερφό του και μέσα από τα δικά του μάτια έμαθα πολλά. Και δεν εννοώ πληροφορίες, αλλά αλήθειες!
Τον ευχαριστώ θερμά γι' αυτό!
~~~~~~~~~~~~~

Με τα χείλη της καρδιάς χαμογελάς
και με τον ήλιο της ψυχής σου μας φωτίζεις
με τα μάτια λες πολλά κι ας μη μιλάς
με της σιωπής σου τη φωνή μας πλημμυρίζεις...

ρεφρέν
Πόσο όμορφος είναι ο κόσμος όταν γελάς
οι καρδιές μας γελάνε μαζί σου
την αγάπη σου δίνεις χωρίς να ζητάς,
και εντός μας χαράζει η αυγή σου.

Πόσο όμορφος είναι ο κόσμος όταν γελάς
και τ' αστέρια στα μάτια σου γέρνουν
στις αγκάλες σου κλείσε για πάντα κι εμάς
οι ψυχές μας μαζί ν' ανασαίνουν.

Μ' ένα γέλιο ομορφαίνεις τη ζωή
αφού δεν έμαθες κακία τι σημαίνει
είσαι Άγγελος Θεού για μας στη Γη
μείνε δίπλα μας και κράτα μας το χέρι...

Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

Στρατιώτης των ονείρων

Στις μαρμαρένιες γειτονιές
απόψε θα με πάω
να γίνω μια με τις ζωές
εκείνων π' αγαπάω.

Τις ασημένιες τους φωνές
κρατάω να μου φέγγουν
μέσα σ' αδύνατες σιωπές
τα λόγια ν' αφεντεύουν.

Τρέχω πριν σβήσ' ο ουρανός
πριν έρθει ο χειμώνας
γίνομαι κάτασπρος ανθός
μιας μαύρης ανεμώνας.

Στις παγωμένες φυλακές
δε θέλω πια να ζήσω
θέλω να μπω σε αγκαλιές
κι ανθρώπους ν' αγαπήσω.

Θα γίνω άγρυπνος φρουρός
στρατιώτης των ονείρων
υψώνω λάβαρο το φως
σαν λάβα ηφαιστείων.

Μια ομορφιά αληθινή
που ψέμα δεν την σκιάζει
θα 'χω γι' ασπίδα τη ψυχή
το σκότος να τρομάζει.

Σε μια πανέμορφη ζωή
θα γίνω πια πολίτης
και στην καρδιά και στη ψυχή
γαλάζιος ο πλανήτης.

Κάτι που 'ν' έξω απ' τη Γη
εμάς ας δυναμώνει
είν' η Αλήθεια μας αυτή
κι η Αγάπη μας ενώνει.