Με σπασμένα φτερά δεν μπορώ να πετάξω,
τ' ουρανού την καρδιά
δε μπορώ πια να φτάσω.
Είμ' ακόμη μικρός
κι είν' ο κόσμος μεγάλος,
μα του ήλιου το φως
της ψυχής ειν' ο φάρος.
επωδός
Η μικρή μου καρδιά
εις τον κόσμο κοιμάται,
το φεγγάρι θωρεί
κι ονειρεύεται αγάπη.
Η μικρή μου καρδιά
κι αν δεν έχει παρέα,
στο μπαλκόνι σαν βγει
έχει θέα στ' αστέρια.
Ξημερώνει η αυγή
και ο ήλιος γιομάτος,
αχ γλυκιά μου ζωή
πως μυρίζεις σαν άνθος.
Σαν λουλούδι κι εγώ
στο περβόλι του κόσμου,
δως μου χώμα υγρό
μυρωδιά να 'χω δυόσμου.
