Να 'ταν ο κόσμος μας αλλοιώς

Δες πως χειμώνιασ' η ζωή
τα δέντρα πως λυγίζουν
ρίχνουν τα φύλλα τους στη Γη
στον κόσμο ν' αρμενίζουν.

Κάθε 'να φύλλο και καημός
ανθρώπων μνήμες σέρνει
άλλαξε πάλι ο καιρός
και μπόρες άλλες φέρνει.

Δάκρυ γεμίζει-ο ποταμός
τα πάντα παρασέρνει
αχ, να 'ταν ο κόσμος μας αλλοιώς
χαμόγελα να φέρνει.

Δες πως αλλάζει η ζωή
και όλα μοιάζουν ξένα
σ ' ένα οριζοντά βαθύ
ζουν όλα ρημαγμένα.