Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2007

Άγνωστη πόλη


Είναι κάποιες στιγμές που μονολογώ
και κάποιες άλλες που απλά σιωπώ μέσα στο πλήθος...
Γελώ ή δακρύζω;
Σε μια άγνωστη πόλη γυρίζω...
Γύρω ο κόσμος βιαστικός, σε μια άγνωστη πόλη,
απρόσωπη και ξένη.
Περαστικός είμαι κι εγώ...
Ο χρόνος περνά μα είμαι ακόμα εδώ.
Για το αύριο δεν ξέρω.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι η κάθε μέρα που περνά,
με φέρνει όλο και πιο κοντά στην δική μου πόλη.
Εκεί που γεννήθηκα και εκεί που ανήκω.
Εδώ, ακόμα και τα σκυλιά είναι επιθετικά.
Σαν να μου λένε, φύγε...
Μα είμαι ακόμα εδώ γιατί έχω ένα στόχο.
Ένα στόχο, που έχει άλλο όνομα στην φαντασία μου...
Σε μια άγνωστη πόλη γυρίζω...
Το τοπίο θολό μα όχι γκρίζο...


#Εμπνευσμένο από κάποια εμπειρία που έζησα πρόσφατα.

2 σχόλια:

hliaxtida είπε...

πολυ ομορφο το κείμενο σου και πολυ πολυ γλυκό το γατάκι..
φιλιά πολλά Ζήνωνα

Ζήνωνας είπε...

Καλησπέρα Μαρία.

Σ' ευχαριστώ πολύ!

Να 'σαι πάντα καλά!