Κέντα χρυσό ένα όνειρο
να 'χεις για μαξιλάρι
κι αγάπη σαν εργόχειρο
φόρα να σε ζεστάνει.
Της άνοιξης το άρωμα
μην κρύβεις, να μυρίζει
όταν ζητώ τον έρωτα
να 'ρχεται να μ' αγγίζει.
επωδός
Πάρε με ως τα σύννεφα
μη μου μιλάς για εφήμερα
λόγια αγαπημένα
πες μου δεν είναι ξένα
δεν είναι η αγάπη ψέμα.
Κλείσε με μες στα χέρια σου
στ' άγνωστα τα λημέρια σου
στους κήπους της καρδιάς σου
ν' ανθίζουν τα φιλιά σου
μέσα στην αγκαλιά σου.
Στα χέρια μου την αύρα σου
κάθε πρωί να κρύβεις
με τα φιλιά, τα χάδια σου
τη μοναξιά να σβήνεις.
Όταν μιλούν τα μάτια σου
τα χείλη μου κλειδώνουν
φυλάνε τα σημάδια σου
π' αγάπη φανερώνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου