Να μ' αγαπήσεις
αυτό ζητώ απ' την καρδιά σου εσύ να πεις
να μη μ' αφήσεις
απ' τη ζωή μου εσύ ποτέ να μη χαθείς.
επωδός
Όλος ο κόσμος είσαι εσύ
ένα χαμόγελο στα χείλη χαραγμένο
μοιάζεις κρυμμένη ανατολή
να μου φωτίζεις τη ζωή, σε περιμένω.
Σαν το λουλούδι της αυγής
μες στη καρδούλας μου τον κήπο εσύ ν' ανθίσεις
ούτε στιγμή μη φοβηθείς
στα δυο μου χέρια ν' αφεθείς, να μ' αγαπήσεις.
Να μου μιλήσεις
δε σου ζητώ δυο λόγια ξένα εσύ να πεις
να με αγγίζεις
με τα δυο χέρια στην καρδιά να κρατηθείς.
2 σχόλια:
Ένα ακόμη θαυμάσιο ποίημά σου, που αποπνέει τόση τρυφερότητα κι ευαισθησία...
Τα γραφήματα της καρδιάς σου εκφράζουν μια ευαίσθητη καρδιά. Μακάρι η προσμονή σου αυτή να γίνει πραγματικότητα. Πρόσεχε όμως γιατί το κράτημα και των δυο χεριών στην καρδιά μπορεί να προκαλέσει πόνο. Στην ζωή μας άλλη είναι η προσμονή και άλλη η πραγματικότητα.
Καλησπέρα σας κ. Αναστάσιε.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, την ευχή και τη συμβουλή!
Σίγουρα άλλη είναι η προσμονή και άλλη η πραγματικότητα! Έχει ο Θεός...
Δημοσίευση σχολίου