Κουράστηκα στα όνειρα να ζω

Κουράστηκα στα όνειρα να ζω με παραμύθια

να βλέπω απ' το παράθυρα του κόσμου όλη τη γύμνια

κι εσύ καρδιά μου γυάλινη γιατί μ' εγκαταλείπεις

γιατί έχεις μνήμη διάφανη και κρύβεσαι όταν λείπεις...

επωδός

Και περνάει η ζωή μου

σαν ταινία όχι δική μου

και τον κόσμο μου συνέχεια σκορπώ

σ' αλητείες που δεν κρύβω

κι ό,τι είχα εγώ το δίνω

σ' ένα αύριο που έσβησε πριν δω.

Βιάστηκα στα θέλω μου να δώσω ένα χρώμα

σαν άνθη εγώ τα φύτεψα σε άνυδρο όμως χώμα

κι εσύ ψυχή μου έσβησες τον ήλιο που κρατούσες

νωρίς κι έτσι δεν έζησες αυτά που προδοκούσες.