Η λεμονιά που φύτεψα
στον κήπο της καρδιάς σου
μοσχοβολάει έρωτα
κι-ανθίζει τα φιλιά σου.
Τη μοναξιά μου έδιωξε
σαν θέλει το καλό μου
και δυο φιλιά σου μου 'δωσε
να τα 'χω φυλαχτό μου.
ρεφρέν
Τις μέρες που δεν είσ' εδώ
μυρίζω τον λεμονανθό
και βρίσκομαι κοντά σου,
μου δίνει ένα σου φιλί
αγάπη αχ μοσχοβολεί
και μπαίνω στην καρδιά σου.
Τα βράδια που δεν είσ' εδώ
θα στέλνω τον λεμονανθό
αστέρι για να γίνει,
από ψηλά στον ουρανό
να στέλνει ένα σ' αγαπώ
κουράγιο να μου δίνει.
Η λεμονιά που λύγισε
δεν ήταν η δικιά σου
αφού για πάντα μου 'δινε
χαρά απ' τη χαρά σου.
Στην αγκαλιά της μ' έβαλε
ποτέ να μην κρυώνω
μ' αγάπης χρώμα μ' έντυσε
που-αντέχει μες στο χρόνο.
ρεφρέν
Κι-αν μαραθεί καμιά φορά και μαραζώσει
η λεμονιά που κρύβεις στην καρδιά,
με μια-αγκαλιά εμάς για πάντα θα ενώσει.
ρεφρέν
3 σχόλια:
E καλα. Σημερα εντυπωσιαστηκα που σε ειδα στη σελιδα μου και τωρα βλεπω και δική σου!
Μπράβο βρε Ζηνωνα χαρηκα πολυ που εισαι εδω και που δημιουργεις παντα. Να σαι καλα αγορι μου και να χεις μια ομορφη βδομαδα. Να χαμογελας παντα ετσι
Oτι θα σε εβρισκα να εχεις και blog δεν το περιμενα. Να σαι καλα που δημιουργεις παντα και που εχεις όρεξη για ζωη.
Λατρευω τους ανθρωπους που χαμογελουν και εχουν κεφι. Και συ εχεις και απο τα δυο.
Καλη βδομαδα και σε σενα Ζηνωνα μου .
Οπως καταλαβα θα σου ερθουν 3 μηνυματα... σβησε τα 2...μαζι με αυτο...
Δημοσίευση σχολίου