Κάτι με παίρνει από κάτω
με ταξιδεύει στο κενό
φτάνω ξάνα μέχρι τον πάτο
μ' αναζητώ τον ουρανό.
Κάτι μου κλέβει τις χαρές
και λύπες μου χαρίζει
δάκρυ ποτίζει τις πληγές
τον κόσμο μου βυθίζει.
Κάτι με παίρνει από κάτω
μου σημαδεύει τη ψυχή
μέσα μου ψάχνω κάτι άλλο
να με κρατήσει στη ζωή.
Ρίχνω στον τοίχο μου μπογιές
να πάρω λίγο χρώμα
μα 'ναι μεγάλες οι ρωγμές
που θέλει κι άλλο ακόμα.
Κάτι με παίρνει από κάτω
μα θέλω ν' ανεβώ απάνω . . .
3 σχόλια:
Καθε φορα βλεπω πως με εντυπωσιαζεις και περισσοτερο.
Μπραβο σου. Οι σημερινοι στιχοι σουειναι μαγεια!
Καλο βραδυ να εχεις
Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρία για τα καλά σου λόγια!
Καλό βράδυ και σε σένα!
Πολύ καλό, από τα καλύτερα σου νομίζω Ζήνωνα. Καλό ΣΚ να περάσεις.
Δημοσίευση σχολίου