Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα
"σ' αγαπώ" που ζούσε σε δυο
καρδιές πολύ πολύ ευτυχισμένο,
ώσπου μια μέρα, χωρίς να καταλάβει
το γιατί, βγήκε από τις καρδιές...
Κάποιος το πέταξε σε ένα σκοτεινό
δωμάτιο, χωρίς να του εξηγήσει το
γιατί... Και τότε η μια καρδιά -η δικιά μου-
άρχισε να το ψάχνει. Δεν ήξερε όμως
που κρυβόταν. Κάποιο βράδυ όμως
του ήρθε μια αναλαμπή, ότι ίσως να
κρύβεται μέσα στις λέξεις, κει που
κανείς δε θα το έβλεπε και θα το
αναζητούσε...
Μέσα στις λέξεις περπατώ
και κρύβομαι τα βράδια
ψάχνω να βρω το σ' αγαπώ
που μ' άφησε σημάδια.
Θέλω μονάχα να του πω
να έρθει στη ζωή μου,
γιατί μακριά του δε μπορώ
ματώνει η πληγή μου.
-------------------------------------------------------------
Μετά από πολλές ώρες αναζήτησης...
επιτέλους το βρίσκω, σε μια γωνιά,
να κλαίει και να παρακαλά να γυρίσει
και να κατοικήσει εκεί που ήτανε
προηγουμένως. Μόλις με βλέπει...
κάτι άστραψε στα μάτια του και έτρεξε
και με αγκάλιασε. Τότε εγώ του φώναξα...
-------------------------------------------------------------
Δως μου το χέρι "σ' αγαπώ"
περπάτησε μαζί μου,
πάμε μαζί στον ουρανό
γίνε η ανατολή μου.
Γίνε ο ήλιος ο ζεστός
να ζεις μες την ψυχή μου
να' σαι για μένα φυλαχτό
να είσαι η ζωή μου.
-------------------------------------------------------------
Τότε το "σ' αγαπώ" επέστρεψε στην καρδιά
μου. Κι αμέσως ξαναζωντάνεψε η αγάπη μου.
Επέστρεψε πίσω ο ήλιος που φώτιζε τη ζωή
μου, επέστρεψε πίσω και η καλή μου.
Έτσι το "σ' αγαπώ" ξαναένωσε τις δυο καρδιές.
Τώρα είναι καλύτερα από πριν, ετοιμάζονται
να ενώσουν για πάντα τις ζωές τους...
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
"σ' αγαπώ" που ζούσε σε δυο
καρδιές πολύ πολύ ευτυχισμένο,
ώσπου μια μέρα, χωρίς να καταλάβει
το γιατί, βγήκε από τις καρδιές...
Κάποιος το πέταξε σε ένα σκοτεινό
δωμάτιο, χωρίς να του εξηγήσει το
γιατί... Και τότε η μια καρδιά -η δικιά μου-
άρχισε να το ψάχνει. Δεν ήξερε όμως
που κρυβόταν. Κάποιο βράδυ όμως
του ήρθε μια αναλαμπή, ότι ίσως να
κρύβεται μέσα στις λέξεις, κει που
κανείς δε θα το έβλεπε και θα το
αναζητούσε...
Μέσα στις λέξεις περπατώ
και κρύβομαι τα βράδια
ψάχνω να βρω το σ' αγαπώ
που μ' άφησε σημάδια.
Θέλω μονάχα να του πω
να έρθει στη ζωή μου,
γιατί μακριά του δε μπορώ
ματώνει η πληγή μου.
-------------------------------------------------------------
Μετά από πολλές ώρες αναζήτησης...
επιτέλους το βρίσκω, σε μια γωνιά,
να κλαίει και να παρακαλά να γυρίσει
και να κατοικήσει εκεί που ήτανε
προηγουμένως. Μόλις με βλέπει...
κάτι άστραψε στα μάτια του και έτρεξε
και με αγκάλιασε. Τότε εγώ του φώναξα...
-------------------------------------------------------------
Δως μου το χέρι "σ' αγαπώ"
περπάτησε μαζί μου,
πάμε μαζί στον ουρανό
γίνε η ανατολή μου.
Γίνε ο ήλιος ο ζεστός
να ζεις μες την ψυχή μου
να' σαι για μένα φυλαχτό
να είσαι η ζωή μου.
-------------------------------------------------------------
Τότε το "σ' αγαπώ" επέστρεψε στην καρδιά
μου. Κι αμέσως ξαναζωντάνεψε η αγάπη μου.
Επέστρεψε πίσω ο ήλιος που φώτιζε τη ζωή
μου, επέστρεψε πίσω και η καλή μου.
Έτσι το "σ' αγαπώ" ξαναένωσε τις δυο καρδιές.
Τώρα είναι καλύτερα από πριν, ετοιμάζονται
να ενώσουν για πάντα τις ζωές τους...
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
1 σχόλιο:
Tι να πω τωρα...;
Οτι γλυκύτερο εχω διαβασει.
Θα το κρατησω ως προσωπικη αφιερωση στον εαυτο μου.
Θα μπορουσες να ήσουν δασκαλος ή νηπιαγωγός παντως και να λες τοσο ομορφα πράγματα στα μικράκια!
Λοιπον το σημερινο σου ταιριαζει γαντι με το υπεροχο προσωπο σου.
Αχ ρε Ζήνωνα.. τι γλυκος που εισαι..
ΦΙλιά καρδια΄μου και να εχεις ενα ακομη πιο γλυκο ΣΚ
Δημοσίευση σχολίου