Χρόνια πριν να σε γνωρίσω
δε μιλούσα για αγάπη
απ' το φως της ζούσα πίσω
σ' ένα γκρίζο εφιάλτη.
Όλα μοιάζουν τώρα ξένα
κάποιος μ' έχει πια ξυπνήσει
λες και ζω μαζί με σένα
ένα άλλο παραμύθι.
επωδός
Ό,τι ρούχο κι αν φοράς
την καρδιά σου δεν την κρύβεις
μου την δείχνεις σαν γελάς
σαν τα μάτια σου ανοίγεις.
Τώρα ξέρω πως τολμάς
την καρδιά σου να χαρίζεις
είν' αλήθεια μ' αγαπάς
μ' αγαπάς κι αυτό αξίζει.
Όταν μακριά μου λείπεις
μοιάζουν άδειες οι στιγμές μου
ταξιδεύω σ' αναμνήσεις
να χαθώ μες τις χαρές μου.
Μα την πόρτα όταν ανοίγεις
η καρδιά μου φτερουγίζει
το χαμόγελο σου δίνεις
κι η αγάπη μας ανθίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου