Πυξίδα

Ένα δωμάτιο σκοτεινό

ψάχνω για να σ' ονειρευτώ

μακριά από φώτα, φασαρία και φωνές.

Φτιάχνω εικόνες στο μυαλό

πέρα από κάθε λογικό

και κλείνω μέσα, μια καρδία με δυο ψυχές.

επωδός

Φτάνει που ξέρω πως υπάρχεις

όσα χιλιόμετρα κι αν είσαι μακριά

είναι τα μάτια σου ένας χάρτης

παίρνω πυξίδα μες τα χέρια την καρδιά

κι όταν σε βρω θα σου δοθώ,

στο πρώτο σ' αγαπώ...

Λάθος αν είναι ή σωστό

δεν θα το μάθω τώρα αυτό

να σ' αγαπώ κι ας μη σε ξέρω φιλικά.

Κρύψε στ' αστέρι μια ευχή

όταν θα πέσει να μου πει

που να 'ναι μάτια μου η αγάπη τελικά;