Μ' ένα σημάδι σου μικρό
στο σώμα μου θυμάμαι
στιγμές μαζί ένα σωρό
που δίπλα σου να είμαι.
Μ' ένα αστείο σου γελώ
παιδί αθώο μοιάζω
στους δρόμους τρέχω σαν τρελό
πως σ' αγαπώ φωνάζω.
επωδός
Μην τρέχεις μακριά και δε σε φτάνω
μην κρύβεσαι σε μέρη δίχως φώτα
στους δρόμους της καρδιάς μου θα σε ψάχνω
να πάμε την αγάπη μας μια βόλτα.
Μ' ένα φιλί σου εξηγώ
όσα τα χείλη κρύβουν
πόρτες ανοίγουν στο μυαλό
που αισθήματα αφήνουν.
Μ' ένα σου βλέμμα ακροβατώ
μες στης καρδιάς τα μέρη
μες στα σοκάκια τριγυρνώ
η αγάπη μας που μένει.
3 σχόλια:
Πολύ όμορφο Ζήνωνα!
Έκανες μια βόλτα και τη δική μου καρδιά.
Καλή κι ευλογημένη συνέχεια να έχεις!
Θεώνη
Ειλικρινά, πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα τρυφερά ποιήματα που έχω διαβάσει... Πόση δύναμη έκφρασης, πόση τρυφερότητα, πόση γλυκύτητα!
Είθε οι πόρτες πάντα να είναι ανοικτές μόνο για να μπαίνουν και να φωλιάζουν και να πολλαπλασιάζονται τα αισθήματα.
Καλησπέρα σας κα. Θεώνη!
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Χαίρομαι που με τη βοήθεια του Θεού βάζω τις σκόρπιες λέξεις στη σειρά και μιλώ στην καρδιά σας!
Ο Θεός πάντα μαζί σας!!
***********************
Καλησπέρα σας κ. Αναστάσιε! Δεν ξέρω τι να πω πραγματικά, τα λόγια σας πάντα με σκλαβώνουν! Ολόθερμα ευχαριστώ από καρδιάς! Ευχαριστώ ολόψυχα για τις ευχές και τα καλά σας λόγια, με γεμίζουν πραγματικά με δύναμη! Είθε ο Θεός να φωτίζει τη ζωή σας και να τη γεμίζει με χρυσοκέντητη αγάπη!
Δημοσίευση σχολίου