Σβησμένα πρόσωπα σε μια φωτογραφία
να σε κρατάω αγκαλιά μα η απουσία
να μας δικάζει το παρόν με ένα αντίο
που 'ναι η αγάπη που ορκιζόμασταν κι οι δύο...;
επωδός
Ας ήμουν μόνο ένας χτύπος της καρδιάς σου
να ξεκλειδώνω μια στιγμή τα μυστικά σου
να βρω αντίγραφα του έρωτα δικά σου
να μου γεμίζουν τις στιγμές σαν αγκαλιά σου.
Ας ήμουν μόνο ένα δάκρυ των ματιών σου
να ταξιδεύω μια στιγμή στο πρόσωπό σου
να βρω συναίσθημα στις άκρες των χειλιών σου
για να χαράξω εντός μου το χαμόγελό σου.
Απώντα βλέμματα που δεν συναντηθήκαν
είναι ο έρωτας η πιο μεγάλη ήττα
δυο σ' αγαπώ που κάπου χάθηκαν στο δρόμο
κι είναι η πόρτα μας κλειστή στον ταχυδρόμο.
4 σχόλια:
Εξαιρετικό και αυτό.
Ξεχείλισμα ευαίσθητης καρδιάς.
Καλή σας μέρα κ. Αναστάσιε,
Σας ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σας λόγια!
Ο Θεός να σας φωτίζει και να σας δίνει δύναμη!
Υπέροχο!
Ευλογημένη συνέχεια...
Σας ευχαριστώ πολύ!
Να 'στε πάντα καλά και ο Θεός μαζί σας!
Δημοσίευση σχολίου