Είναι η Ελλάδα που αγάπησα στα μάτια μου κρυμμένη
που κάποιαν άνοιξη γλυκιά ξανά προσμένει
κι έχει για θάλασσες καθρέφτες στα λιμάνια
το μπλε να έχει τ' ουρανού και γλάρους για κατάρτια.
Να παίρνουν τα όνειρα ταξίδια στους αιθέρες
με την αγάπη, τη χαρά ν' αλλάζουν βέρες
τι ευλογία ο Θεός να μας χαρίσει
μια ανατολή τώρα που φάνηκε η δύση.
Κλείνω τα μάτια μου και νιώθω ότι ξυπνάω
του εφιάλτη μου του έσβησα το φάρο
γίνομαι βάρκα, στα κουπιά η προσευχή μου
έτσι αρχίζω απ' την αρχή πια τη ζωή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου