Σ' ακούω να μιλάς με μια σκιά
νομίζεις είμαι εγώ μα δε με βλέπεις
η πλάτη μου σκυφτή σε μια γωνιά
να κλαίω, να πονώ κι ας μη με νιώθεις.
επωδός
Τελειώσαμε,
το ξέρω πως οι έρωτες παλιώσανε
στη μνήμη μας για πάντα τους κλειδώσαμε,
χωρίσαμε,
τα φώτα της αγάπης μας τα σβήσαμε
σημάδια της για πάντα όμως κρατήσαμε,
στην άκρη της καρδιάς μας όσα ζήσαμε.
Σε βλέπω στον καθρέφτη να κοιτάς
φιλίες με δυο άγνωστους να πιάνεις
στα πρόσωπα τους βάζεις τάχα εμάς
την πλάτη όμως γυρνάς εσύ, με χάνεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου