Μάνα Παναγιά

Έλα κι απόψε στην ψυχή μου φανερώσου

πάρ' την κοντά σου να σε βλέπει να γελά

θέλω τα χείλη στ' όνομά Σου να πετρώσουν

να 'ναι τα λόγια της καρδιάς μου αληθινά.

επωδός

Μάνα Παναγιά του κόσμου όλου

πάρε με αγκαλιά το Φως σου δως μου

δείξε μου το δρόμο που οδηγεί στον ουρανό.

Βάλε στην ψυχή φτερά αγγέλων

να 'ρθει να σε βρει στο αιώνιο μέλλον

κάνε την ευχή στην προσευχή μου αληθινή.

Δως μου έναν ήλιο να τον βλέπω σα νυχτώνει

να πολεμώ κάθε αόρατο εχθρό

δως μου ελπίδα στην καρδιά να δυναμώνει

κι αν πέσω κάτω δυο φορές να σηκωθώ.

Κάτι παραπάνω

Τρέχω, φεύγω δε σε φτάνω

πάντα θέλω παραπάνω

απ' το λίγο που σε έχω

απ' το τώρα που σε χάνω.

επωδός

Όσα όνειρα κι αν κάνω

είσαι κάτι παραπάνω

απ' τα θέλω της καρδιάς μου

απ' τον κόσμο της χαράς μου.

Μην πετάς και δε σε φτάνω

απ' τον ουρανό μην πας πιο πάνω

απ' το χέρι μου κρατήσου

να 'μαι μια ζωή μαζί σου.

Δως μου χρόνο να σ' αγγίξω

τα δυο χέρια μας να σμίξω

το κενό να προσπεράσω

στην καρδιά να πλησιάσω.

Ήθελα πάνω μου να γράφεις την αγάπη

Ξύνω πληγές

φωτογραφίες σου κοιτάζω

σαν τις φιλώ και σου μιλώ με προσευχές

είναι σαν χθες

που μου πες στην καρδιά σου μοιάζω

μ' αν ήσουν λάθος μη μ' αφήνεις μ' ενοχές. 

επωδός

Ήθελα πάνω μου να γράφεις την αγάπη

να υπογράφεις της καρδιάς τα σ' αγαπώ

να με σκεπάζει του φιλιού σου ένα χάδι

στην αγκαλιά σου όταν κοιμάμαι σα μωρό.

Ξένη λοιπόν

απ' το κατώφλι μου περνούσες

το φως κοιτούσες κάθε βράδυ στις οχτώ

να 'σουν εδώ

γλυκά εσύ να τραγουδούσες

και να χορεύουμε αργεντίνικο ταγκό.

Εσύ (ένα διαμάντι)

Μετράω στιγμές που εσύ γελάς

κι αφήνεις πάνω μου ανεξίτηλα σημάδια

να μάθω θες πως μ' αγαπάς

σα με τυλίγεις με τα τρυφερά σου χάδια.

επωδός

Εσύ που την καρδιά μου κυβερνάς

είσ' ο καθρέφτης των ονείρων μου που λάμπει

τ' όμορφο γέλιο σου στα χείλη αντανακλάς

σαν την αγάπη της καρδιάς, ένα διαμάντι.

Μπορώ να δω το σ' αγαπώ

στα δυο σου μάτια το πρωί όταν τ' ανοίγεις

εσύ μιλάς κι εγώ σιωπώ

ένα αηδόνι στην καρδιά μέσα σου κρύβεις.

Στην αγκαλιά σου

Κέντα χρυσό ένα όνειρο

να 'χεις για μαξιλάρι

κι αγάπη σαν εργόχειρο

φόρα να σε ζεστάνει.

Της άνοιξης το άρωμα

μην κρύβεις, να μυρίζει

όταν ζητώ τον έρωτα

να 'ρχεται να μ' αγγίζει.

επωδός

Πάρε με ως τα σύννεφα

μη μου μιλάς για εφήμερα

λόγια αγαπημένα

πες μου δεν είναι ξένα

δεν είναι η αγάπη ψέμα.

Κλείσε με μες στα χέρια σου

στ' άγνωστα τα λημέρια σου

στους κήπους της καρδιάς σου

ν' ανθίζουν τα φιλιά σου

μέσα στην αγκαλιά σου.

Στα χέρια μου την αύρα σου

κάθε πρωί να κρύβεις

με τα φιλιά, τα χάδια σου

τη μοναξιά να σβήνεις.

Όταν μιλούν τα μάτια σου

τα χείλη μου κλειδώνουν

φυλάνε τα σημάδια σου

π' αγάπη φανερώνουν.