Ο χρόνος που φεύγει
μαζί του με παίρνει
χωρίς την αγάπη
με χέρια αδειανά.
Δυο γέλια στο στήθος
ανάμνησης ήχους
κρατώ στο συρτάρι
εντός της καρδιάς.
επωδός
Σε ποιαν αγάπη να τριγυρνώ
μέχρι η άνοιξη να φέρει χρώμα
σαν το πουλί σε κλαδάκι γυμνό
να περιμένω για πόσο ακόμα.
Στις χούφτες μου χώμα
κρατάω και σπόρια
τραβώ μονοπάτι
μα θέλει νερό.
Με δάκρυ τα βρέχω
το δρόμο να ξέρω
αν έρθεις και πάλι
να πεις σ' αγαπώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου