Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Ως των ματιών σου το βυθό


Κοντά μου έλα μια στιγμή
σαν ένας άγγελος στη γη
να μ' αγκαλιάζεις
εσύ με ξέρεις πιο πολύ
από το πριν ως το μαζί
πόσο μου μοιάζεις.

Σαν να το ήθελε ο Θεός
εσύ ο άλλος μου εαυτός
κι εγώ ο δικός σου
ένα να γίνουμε εμείς
ποτέ στιγμή μη φοβηθείς
δε θα' μαι εχθρός σου.


επωδός
Είσαι ο ήλιος της ζωής μου ο πρωινός
το βραδινό μου αστέρι
μες στην καρδιά μου της αγάπης ο ανθός
γλυκό άρωμα που φέρνει.

Ένα χαμόγελο στο πρόσωπο κοιτώ
σφιχτά να μ' αγκαλιάζει
να ταξιδεύει ως των ματιών σου το βυθό
ποτέ να μην βουλιάζει.


Μαζί σου μόνο εγώ μπορώ
να βλέπω γη και ουρανό
στα ονειρά μου
αυτά που μου 'πλεξες εσύ
απ' της καρδιάς σου την κλωστή
χάδια δικά σου.

Όταν τα μάτια μας μιλούν
ποτέ τους ψέμα δε θα πουν
μόνο αλήθεια
στο μέρος γράφουν της καρδιάς
στιγμές που λες πως μ' αγαπάς
σαν παραμύθια.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σ΄ευχαριστώ! που ξαφνιάζεις ευχάριστα την καρδιά μου!

Ευλογημένη πορεία να έχεις καλέ μου Ζήνωνα!
Θεώνη

Ζήνωνας είπε...

Καλησπέρα σας κ. Θεώνη.

Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω να γράφω!!

Σας ευχαριστώ από καρδιάς και για την ευχή!

Είθε ο Θεός να φωτίζει το δρόμο σας!


Με την αγάπη μου,
Ζήνωνας