Μικρές εκδρομές

Εσύ ήσουν κάποτε εδώ

σαν ρούχο που ‘χα δανεικό

μα δεν κατάλαβα στιγμή

ότι σ’ αγάπησα πολύ.

Μέχρι που έφυγες εσύ

κι εγώ με μια καρδιά μισή

ν’ ανοίγω μέσα μου πληγές

να ‘ρχομαι εκεί που ήσουν χθες.

επωδός

Μικρές εκδρομές βουτιές στην καρδιά μου

σε χάνω σε βρίσκω μα εσύ μακριά μου

ας ήταν το τώρα να μοιάζει στο χθες μας

να ήταν για πάντα κοινές οι ζωές μας.

Αν θες μ’ αγκαλιάζεις, με βάζεις κοντά σου

μια θέση να έχω κοντά στην καρδιά σου

να ζω, να υπάρχω, ανάσα σου να ‘μαι

συγγνώμη ζητάω, μου λείπεις φοβάμαι.

Πάλι τον τοίχο εγώ κοιτώ

με το εγώ μου πολεμώ

και τη σιωπή σου συναντώ

ό,τι μου άφησες εδώ.

Άλλο ένα βράδυ ξενυχτώ

σα να σε βλέπω κι απορώ

αν ήρθες πάλι να σε δω

ή πάλι αν παίζει το μυαλό.