Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Κράτησέ με


Θα 'θελα ξανά απόψε να είσαι εδώ κοντά
το γλυκό χαμόγελο να δω στο πρόσωπό σου,
να μου φανερώνεις πάλι αισθήματα κρυφά
να με οδηγείς καρδιά μου μες το όνειρό σου.


επωδός
Κράτησέ με ακόμα λίγο
μες την αγκαλιά σου
της καρδιάς τα βήματά μας
να συντονιστούν.

Σαν πυροτεχνήματα
τα μάτια μας να μοιάζουν
ουρανό μαζί να ψάχνουν
για να εκραγούν.


Άναψα όλα τα φώτα που 'χω στην καρδιά
μονοπάτια άνοιξα να έρθεις πιο κοντά μου,
σ' αγαπώ όπως και πρώτα μάτια μου γλυκά
δεν σ' αφήνω ό,τι κι αν γίνει άλλο μακριά μου

3 σχόλια:

Kωνσταντία είπε...

:))

Αναστάσιος είπε...

Υπέροχα και δυνατά τα συναισθήματα από την ανάγνωση του ποιητικού λόγου σου.
Μου έφερε θύμισες πολλές από προσωπικές πτυχές της ζωής μου.
Σε ευχαριστώ διότι με το λόγο σου πολλές φορές μιλάς στην καρδιά μου.
Αυτό το υπέροχο κλείσιμο «δεν σ' αφήνω ό,τι κι αν γίνει άλλο μακριά μου» δεν είναι πάντα εφικτό.

Ζήνωνας είπε...

Καλημέρα σας κ. Αναστάσιε.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σας λόγια! Χαίρομαι που το γράφημά μου σας φέρνει στο νου δικές σας αναμνήσεις.
Συμφωνώ ότι το κλείσιμο δεν είναι πάντα εφικτό, αλλά ας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε και έχει ο Θεός!

Να είστε πάντα καλά και ο Θεός μαζί σας!