Παλεύω μέσα στο αιώνιο παρόν μου
να ξεγελάσω ό,τι κέρδισα στο χθες
μα των ονείρων μου οι φύλακες εντός μου
δε με αφήνουν να αλλάξω διαδρομές.
Στο πλήθος έκρυψα τον ήλιο το δικό μου
κι ας ψάχνω τώρα ένα φεγγάρι να πιαστώ
είναι σε έκλειψη στη θάλασσα του κόσμου
αυτή που χάλασα τον κόσμο μου να βρω.
Κάνω τ' αστέρια χίλιες χάντρες στο λαιμό μου
και κάθε βράδυ παίρνω μία και χαλώ
κάνω ευχές μήπως και βρω τον εαυτό μου
μα μες στις στράτες να 'μαι που 'χουνε γκρεμό.
Θέ' μου το χέρι Σου κρατώ στην ανηφόρα
να 'Σαι μαζί μου όταν σηκώνω το σταυρό
να Σ' έχω δίπλα κι όταν έχω κατηφόρα
με τα φτερά Σου να πετώ στον ουρανό.
Θέλω τα χείλη της ψυχής να μη δακρύζουν
όταν τα μάτια μου με δάκρυα Σου μιλούν,
είναι στιγμές που οι στιγμές μου ό,τι αξίζουν
μέσα σε λέξεις να το κλείσουν δεν μπορούν.
Σ' ευχαριστώ κι ας προσπαθώ ακόμα
να βρω τον τρόπο να Σου πω το Σ' ΑγαπΏ και να το εννοώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου