Εξαιρετικά αφιερωμένο στη μάνα, στη σύζυγο, στην κόρη, στη γιαγιά... των δεκατριών ηρώων της 11ης Ιουλιου 2011
Τον ήρωά της βλέπει να 'ναι εκεί ψηλά
να μιλά στον ουρανό μ' ένα σύννεφο λευκό,
σαν χθες θυμάται πως τον κράταγε αγκαλιά
κι ένα δάκρυ της καυτό κυλά κι είναι βουβό.
επωδός
Πώς μπορώ να την κάνω
να ξεχάσει τον πόνο
όταν μοιάζει με φλόγα
που της καίει την καρδιά.
Ας ανάψω ένα κεράκι
στου Θεού την αγάπη
να της φέρει στη λύπη
μια γλυκιά παρηγοριά.
Ο ήρωάς της την κοιτάζει από ψηλά
με δυο μάτια βουβά, "τί συμβαίνει" ρωτά,
κρύβει τον πόνο της κι αμήχανα γελά
μα ραγίζει η σιωπή κι η μνήμη της ξυπνά.
Υστερόγραφο: Αν υπάρχει κάποιος μουσικός που επιθυμεί να το μελοποιήσει, είναι ευπρόσδεκτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου