Ξημερώνει στην αυλή μου
κι η ματιά μου παίρνει χρώμα
τώρα που 'σαι εσύ μαζί μου
της καρδιάς μου η εικόνα.
Ζωγραφίζεις στο παρόν μου
ένα αύριο δικό σου
που 'σουνα κρυμμένη χρόνια
πες μου αν θες το μυστικό σου.
επωδός
Βρήκε πρόσωπο η αγάπη
της καρδιάς φτιάχνει το χάρτη
κι έχει πια συνεπιβάτη
στο ταξίδι της ζωής.
Ένα φως δίχως σκοτάδι
μου χαράζει μονοπάτι
μοιάζει να 'ναι ένα χάδι
της αφής σου ένα φιλί.
Ξημερώνει πια εντός μου
το παράθυρο ανοίγει
μπρος στο τζάμι ο εαυτός μου
τον καθρέφτη του τυλίγει.
Η απόσταση ραγίζει
τα δυο χέρια ανταμώνουν
κι η αγάπη ψιθυρίζει
όσα δύσκολα παλιώνουν.
2 σχόλια:
Ελπιδοφόρο και χαρούμενο το μήνυμα.
Καλημέρα σας κ. Αναστάσιε,
ευχαριστώ για την επίσκεψή σας! Η ζωή είναι ένας δρόμος, ανηφόρα, κατηφόρα, μια διαδρομή προς στο το Θεό.
Η ελπίδα, η πίστη και η αγάπη είναι τα όπλα μας!
Να έχετε μια όμορφη μέρα και ο Θεός μαζί σας!
Δημοσίευση σχολίου