Με μάλωσε ο έρωτας

Σπάω καθρέφτες τη μορφή σου να μη βλέπω

χίλια τα πρόσωπα και είναι όλα ψεύτες

με υποσχέσεις που δεν κράτησαν στον χρόνο

μέσα στα χέρια μου κρατώ και δες, ματώνω.

επωδός

Με μάλωσε ο έρωτας που κλαίω

τα όνειρα μου καίω και πονώ

τα λάθη μας μετρώ και να που φταίω

που βιάστηκα να πω το σ' αγαπώ.

Σβήνω συνθήματα που γράψαμε στον τοίχο

κοινά μας όνειρα που κράτησαν για λίγο

εσύ που μου 'λεγες μαζί θα προχωράμε

που να 'σαι τώρα που κρυώνω και φοβάμαι.

Στίλβη

Κόψε τα όνειρα που κάναμε στα δύο

σαν τ' αστέρια π' όλο πέφτουν στο κενό

να τα πάρω και να μακριά από 'δω να φύγω

σε καινούργιο να τα βάλω ουρανό.

επωδός

Μες τα μάτια τρεμοπαίζει

δες των αστεριών η στίλβη

δε μ' αφήνει σε μια λήθη

με τη μοναξιά να ζω.

Η μορφή σου μπαινοβγαίνει

στης καρδιάς την πίσω πόρτα

τί κι αν έσβησα τα φώτα

δεν ξεχνώ πως ν' αγαπώ.

Μάλωσέ με να ξεχάσω την αγάπη

την ελπίδα μου να κρύψω στο βυθό

σε μια θάλασσα που γέμισα με δάκρυ

και μ' αλμύρα να πλυθώ να μην πονώ.

Το όνειρο

Να έρχεσαι στον ύπνο μου τα βράδια

να σε πιάνω, να σ' αγγίζω, να σου γελώ, να μου γελάς

να σε γλυκοφιλώ και να σε νανουρίζω,

να σου ψιθυρίζω στ' αυτί προσευχές

να σε προσέχει ο Θεούλης.

Να έρχεσαι στον ύπνο μου τα βράδια

να σε κρατώ απ' το χέρι κι εσύ να κάνεις ευχές

όταν βλέπεις ένα αστέρι να πέφτει στη γη

κι ύστερα να το ρίχνεις και πάλι πίσω στον ουρανό,

γιατί το λυπήθηκες που έπεσε και χτύπησε γιατί το μάλλωσε το φεγγαράκι.

Να έρχεσαι στον ύπνο μου τα βράδια

να με παίρνεις τηλέφωνο κι εγώ να σου λέω σ' αγαπώ

να μου χαμογελάς και να αισθάνομαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο

γιατί έχω εσένα, φίλο, αδελφό, εαυτό.

Να έρχεσαι στον ύπνο μου τα βράδια

να μετρούμε μαζί τις σταγόνες τις βροχής

κι ύστερα να φτιάχνουμε ουράνια τόξα

παίρνοντας τα χρώματα απ' τα μυρωδάτα λουλούδια από τον κήπο της γιαγιάς.

Να έρχεσαι στον ύπνο μου τα βράδια

να σε βλέπω, να σε κρατώ αγκαλιά και να βαδίζουμε μαζί στο αύριο,

στην καινούργια μέρα που ξημερώνει,

σαν Άγγελος να με φιλάς

με τη ζεστή σου την ανάσα να με ξυπνάς.

Κι όταν ξυπνώ, να μου μου λες καλημέρα, σήκω, η ζωή σε περιμένει...

Ο κόσμος μου εσύ

Είχα μάθει να παίζω

σ' ένα θέατρο άδειο

σ' έναν έρωτα δίχως

να 'σαι απέναντι εσύ.

Σαν τα μάτια σου είδα

είσαι ο ήρωας μου είπα

μια εικόνα που κρύβω

στο μυαλό από παιδί.

επωδός

Στης καρδιάς τα ρολόγια

σταματήσαν οι δείχτες

απ' τη μέρα που μπήκες

σαν την ανατολή.

Δεν υπάρχουνε λόγια

να σου πω όσα νιώθω

σ' αγαπώ στο δηλώνω

είσαι ο κόσμος μου εσύ.

Σ' ένα υπόστεγο είχα

την καρδιά μου σε πρόβα

σε σκηνή δίχως φώτα

μην την βλέπει κανείς.

Ήρθες μες το σκοτάδι

μ' ένα φως στην παλάμη

κι η καρδιά τί να κάνει

θα ξυπνήσει νωρίς.