Μπόρα

Μη φύγεις τώρα που η καρδιά μου σε ζητάει

γύρω από ‘σένα κάνει κύκλους και πονάει

μη φύγεις τώρα και την πόρτα μας μην κλείσεις

και ό,τι ζήσαμε ποτέ να μην το σβήσεις.

επωδός

Αυτή η μπόρα της καρδιάς

θα ‘ναι περαστική για μας

μείνε εδώ σ’ ένα παρόν που μας ανήκει

δυο στη ζωή και στο μαζί

είν’ η αγάπη δυνατή

κι όλα τα δύσκολα μπορεί να τα νικήσει.

Σε θέλω τώρα να μου δείξεις τι αντέχεις

αν μ’ αγαπάς αληθινά να μην απέχεις

κι όσα σημάδια εγωισμού κι αν μας χωρίζουν

με μια συγγνώμη οι πληγές αυτές θα κλείσουν.

Συνθήματα

Μα εγώ δεν ψάχνω θαύματα

μες στην καρδιά μου πράγματα

δικά σου θα κρατάω

μπορεί θα δεις η αγάπη μας

να σβήσει όλα τα λάθη μας

αν πούμε σ’ αγαπάω.

επωδός

Μαζί το χθες διαγράφουμε

το αύριο μας φτιάχνουμε

και ζούμε στο παρόν μας

σου γράφω εγώ συνθήματα

κι εσύ τα συναισθήματα

που σβήνουν τα εγώ μας.

Μη λες ότι δε ζήσαμε

εμείς που αγαπήσαμε

και γίναμε δυο ξένοι

αγάπα με και τίποτα

δε μας χωρίζει τίποτα

η αγάπη αν επιμένει.

Θέλει δυο η ζωή

Μια φορά μου ‘χες πει

η αγάπη σου αρκεί

για να ζούμε κι οι δυο

σ’ ένα κόσμο κοινό.

Μια φορά σου ‘χα πει

πως μια αγάπη κοινή

θέλει δυο στο μαζί

στην καρδιά, στην ψυχή.

επωδός

Θέλει δυο σ’ αγαπώ

στην καρδιά, στο μυαλό

για να βρει η καρδιά

μια ανοιχτή αγκαλιά.

Θέλει δυο η ζωή

να πονούν, να γελούν

και την κάθε στιγμή

δυνατά να την ζουν.

Μια φορά μου ‘χες πει

πως αρκεί μια στιγμή

για ν’ αλλάξει η ζωή

απ’ το πριν στο μαζί.

Μα χαρά μου το φως

για ν’ ανάβει διαρκώς

θέλει δυο στο μαζί,

στην καρδιά, στη ψυχή.

Όλα μου τα όνειρα

Στης καρδιάς σου υπογράφω τον τοίχο

αφού μου ‘πες πολύ μ’ αγαπάς

σου χαρίζω ό,τι μέσα μου κρύβω

μία δήλωση είναι, κι αυτή της καρδιάς.

επωδός

Όλα μου τα όνειρα

ζω μαζί με σένα

γύρω απ’ την αγάπη μας

αγκαλιά ως στο τέρμα.

Κράτα με και φίλα με

κάτω από τ’ αστέρια

μια για πάντα κρύψε με

μες στα δυο σου χέρια.

Τις στιγμές σαν κι αυτές θα κρατάω

στην καρδιά μου μικρό φυλαχτό

να σε παίρνω μαζί μου όπου πάω

να σε νιώθω κοντά μου, το κάθε λεπτό.

Ένας δρόμος με σένα

Ένας δρόμος καρδιά μου με σένα

στο μαζί μια ζωή ως το τέρμα

κι ένα φως στο μπαλκόνι που μένεις

για να ξέρω πως με περιμένεις.

επωδός

Άνοιξέ μου την πόρτα να μπω

στην καρδιά, στο μυαλό, στο φιλί σου

στης ψυχής σου τον κήπο να ζω

σ’ αγαπώ για ν’ ανθίζει η αυλή σου.

Μια στιγμή, μια αγκαλιά κι ένα γέλιο

είναι ό,τι αξίζει να έχω

δεν ζητώ στη ζωή δεκανίκια

αφού όλα σε σένα τα βρήκα.

Δύο λέξεις

Σε γυρεύω σε δρόμους του θέλω

σ' ένα πρέπει κλεισμένος εγώ

γυρισμένη την πλάτη σου βλέπω

άναψέ μου το φως να σε δω.

Μακριά σου να τρέχω δε θέλω

άφησέ να έρθω κοντά

να σ’ αγγίζω και να ανατρέπω

τα αισθήματα τ’ αρνητικά.

επωδός

Σ’ αγαπώ και ας είναι δυο λέξεις

που είναι τόσο μικρές θες δε θες

μα το νόημα τους αν το προσέξεις

φτιάχνεις ήλιους κι αστέρια μ’ αυτές.

Κι αν με σένα καρδιά μου τις μπλέξεις

δυο χειμώνες μαζί θα χαθούν

κι ένα ουράνιο τόξο θα έρθει

σ’ ουρανούς που τον ήλιο κοιτούν.

Σ’ ένα δάκρυ τον πόνο μου πνίγω

στις σταγόνες σε βλέπω να κλαις

αφού ζούμε κι οι δυο σ’ ένα αντίο

σε κοινές ας βρεθούμε εποχές.

Το αντίο αυτό δεν το θέλω

θέλω να ‘μαι η ζωή σου ξανά

να ‘σαι ‘κει όταν όνειρο βλέπω

κι όταν έχω τα μάτια ανοιχτά.

Ένα φως

Σ’ αγάπησα με όλη την καρδιά μου

τα λάθη σου τα έκανα δικά μου

τα έσβησα και τα ‘ριξα μακριά μου

κι εσύ μου χαμογέλασες χαρά μου.

Σου έφτιαξα έναν κόσμο στην ψυχή μου

και φύτεψες λουλούδια στην αυλή μου

μου είπες η αγάπη θέλει χρώμα

και ρίζες που βαθαίνουν μες στο χώμα.

Μικρή είναι της ζωής μας η ιστορία

δεν θέλει απ’ την αγάπη απουσία

γι’ αυτό σε κλείνω μες στην αγκαλιά μου

και κάνω τα όνειρά σου και δικά μου.

Μια θέση σου ‘χω μέσα μου κρατήσει

εκεί που ο ήλιος αύριο θα ξυπνήσει

και δίπλα σου θ’ αφήσω το φεγγάρι

να έχεις ένα φως στο μαξιλάρι.

Έχω για σένα μια αγκαλιά

Είσαι το φως μες στο σκοτάδι μου

μια αγκαλιά στην απουσία

αυτό έχει μόνο σημασία

να ‘σαι ο ουρανός για το φεγγάρι μου.

Ν’ απλώνεις όλα σου τ’ αστέρια

να παίζουν μες στα δυο μου χέρια

σαν οι εποχές θα μας γυρίζουν

εκεί που τα λουλούδια ανθίζουν.

Κι όταν νυστάζω την αυγή

μες στη δική σου την αυλή

θα φέρνω εγώ το μαξιλάρι μου

πόσο μ’ αρέσει αυτό το χάδι σου

όταν γλυκά με ακουμπάς

μου ψιθυρίζεις μ’ αγαπάς

κι αυτός για μένα είναι ο κόσμος μου

μ’ ένα χαμόγελο γλυκό να φεύγει ο φόβος μου,

για κάθε αύριο που αρχίζει

σαν η βροχή να μου μυρίζει

κι εσύ να τρέχεις πάντα εδώ

σ’ έχω ανάγκη σ’ αγαπώ

κι έχω για σένα μια αγκαλιά

μες στην δική μου την καρδιά.

Ειρήνη Υμίν

Το τραγούδι αυτό γράφτηκε για την κατασκήνωση του Αγίου Νικολάου Έγκωμης για την Κατασκηνωτική Περίοδο Καλοκαίρι 2013 - Φιλάνι, με προτροπή του Ιερέος της ενορίας μας. Το θέμα της φετινής κατασκήνωσης είναι "Ειρήνη Υμίν".

Ηχογραφήθηκε από μια ομάδα κοριτσιών της ενορίας και συμπεριλήφθηκε μαζί με πολλά άλλα τραγούδια σ' ένα cd που δίνεται ως ενθύμιο στις κατασκηνώτριες τη φετινή κατασκηνωτική περίοδο.

Ευχαριστώ εκ βαθέων ψυχής όλους τους συντελεστές του έργου, κι ας μην τους γνωρίζω όλους προσωπικά!

Ο Θεός να μας φωτίζει...

Νικηφόρα αγάπη, βασιλεία Θεού

χαράζει στον κόσμο το κάθε λεπτό

η Ανάσταση ανθίζει ελπίδα παντού

την πίστη μου άφοβα για να ομολογώ.

επωδός

«Ειρήνη υμίν» μας λέει ο Χριστός

μαζί μας είναι εδώ Ζωντανός

ούτε θάνατος, ούτε διωγμός

δεν θα μας στερήσει του Παράδεισου το Φως.

Ας διδάξουμε όλοι της πίστης το Φως

στα παιδιά, στους μεγάλους, σε κάθε ψυχή

ας γίνει η Γη αληθινός ουρανός

σε κάθε γωνιά της η αγάπη να ζει.

Αφήστε με μόνο

Μου λένε όλοι δεν αξίζει

μια αγάπη που με προσπερνάει

μα την καρδιά μου ποιος ρωτάει

τι συναισθήματα αυτή κρύβει.

επωδός

Αφήστε με μόνο

να βρω την καρδιά μου

εγώ στα όνειρά μου

για πάντα θα ζω,

δικό μου οξυγόνο

η αγάπη για εκείνη

κι αν δίπλα μου μείνει

κι αν δεν είναι ‘δω.

Μαζί σου μένω κι επιμένω

και γνώμη τώρα δεν αλλάζω

ό,τι αγαπώ δεν το δικάζω

για μια φορά σ’ εμένα λέω.

Μικρές εκδρομές

Εσύ ήσουν κάποτε εδώ

σαν ρούχο που ‘χα δανεικό

μα δεν κατάλαβα στιγμή

ότι σ’ αγάπησα πολύ.

Μέχρι που έφυγες εσύ

κι εγώ με μια καρδιά μισή

ν’ ανοίγω μέσα μου πληγές

να ‘ρχομαι εκεί που ήσουν χθες.

επωδός

Μικρές εκδρομές βουτιές στην καρδιά μου

σε χάνω σε βρίσκω μα εσύ μακριά μου

ας ήταν το τώρα να μοιάζει στο χθες μας

να ήταν για πάντα κοινές οι ζωές μας.

Αν θες μ’ αγκαλιάζεις, με βάζεις κοντά σου

μια θέση να έχω κοντά στην καρδιά σου

να ζω, να υπάρχω, ανάσα σου να ‘μαι

συγγνώμη ζητάω, μου λείπεις φοβάμαι.

Πάλι τον τοίχο εγώ κοιτώ

με το εγώ μου πολεμώ

και τη σιωπή σου συναντώ

ό,τι μου άφησες εδώ.

Άλλο ένα βράδυ ξενυχτώ

σα να σε βλέπω κι απορώ

αν ήρθες πάλι να σε δω

ή πάλι αν παίζει το μυαλό.

Έχω τόσα σ' αγαπώ

Γιατί εγώ δεν θέλω

το τέλος μας να υπάρχει

στο αύριο που θα ‘ρθει

εσύ να είσαι ‘δω.

Ό,τι μας δένει είναι

πιο δυνατό από μένα

αλήθεια είναι ή ψέμα

δεν κάνω πίσω εγώ.

επωδός

Έχω τόσα σ’ αγαπώ για σένα

όσα μέσα σου εσύ για μένα

γιατί μάτια μου η αγάπη δυναμώνει

όταν δυο καρδιές ο έρωτας ενώνει.

Γιατί εγώ δεν ξέρω

αγάπη τι σημαίνει

αν είσαι ‘συ μια ξένη

με μια καρδιά μισή.

Στα χέρια σου ο χάρτης

κι αν την καρδιά μου ψάξεις

μέσα της θα υπάρχεις

για μια ζωή εσύ.

Σ' ένα εμείς που αγαπώ

Είναι η καρδιά μου πια δειλή

κι αυτή είν’ η μόνη μου απειλή

να το σκοτώνω ό,τι αγαπώ

κι ύστερα μόνος να κοιτώ

τον πληγωμένο μου εαυτό,

μα εσύ μου έδωσες φτερά

και να, η καρδιά ψηλά πετά

πάνω απ’ τους τοίχους του εγώ

σ’ ένα εμείς που αγαπώ.

Είναι ο κόσμος μου αυτός

π' ονειρευόμουνα μικρός

πίσω απ’ τα φώτα της ζωής

μέσα στα βάθη της ψυχής.

Τολμώ στα μάτια να σε δω

κι ένα σου βλέμμα καθαρό

να πάρω τώρα αγκαλιά,

να ‘μασταν πάλι σαν παιδιά

να ‘χαμε αθώα την καρδιά

κι όλα τ’ αστέρια εκεί ψηλά

να ‘ταν του αύριο οι ευχές

δικές μας όμορφες στιγμές.

Στου έρωτα τη ζάλη

Τόσα χρόνια δίχως ένα

σ' αγαπώ κοντά σε σένα

είχα μέσα μου σκοτάδι

και κανένα σου σημάδι.

Πως τα έφερε ο χρόνος

χρόνια να ‘μαι εδώ μόνος

κι απ’ την μια στιγμή στην άλλη

να ‘μαι στου έρωτα τη ζάλη.

επωδός

Η καινούργια μου η αγάπη

με καμιά δε μοιάζει άλλη

κι έχω μι’ αγκαλιά μεγάλη

που χωράει όλη τη γη.

Σ’ αγαπώ και το φωνάζω

με καμία δε σ’ αλλάζω

στην καρδιά μου εγώ σε βάζω

μια για πάντα στη ζωή.

Μ’ αναμνήσεις πάντα ζούσα

από άλλους τις κρατούσα

κι όλο έφτιαχνα εικόνες

με εσένα στις οθόνες.

Μα εσύ άνοιξες την πόρτα

μη ρωτάς που ‘ναι τα φώτα

είσαι ‘συ το φως καρδιά μου

η ελπίδα κι η χαρά μου.

Είμαι η καρδιά

Μη, μη μου εξηγείς

τι ‘ναι η αγάπη

λέξη μη μου πεις

θα ‘ναι αυταπάτη.

Σπάσε τη σιωπή

μ' ένα μόνο βλέμμα

και μη φοβηθείς

ν’ αφεθείς σε μένα.

επωδός

Ναι, ζήτησέ μου μια καρδιά να σ’ αγκαλιάζει

δως μου ένα αύριο να μοιάζει στο δικό μου

μη φεύγεις τώρα που ‘χει αρχίσει να χαράζει

μείνε και τ’ όνειρό σου κάνε και δικό μου.

Έλα πιο κοντά

μη με αποφεύγεις

είμαι η καρδιά

που εσύ γυρεύεις

Έτσι τις στιγμές

δυνατά να ζούμε

πίκρες και χαρές

να τις μοιραστούμε.

Εγώ κι εσύ μαζί

Ξυπνώ και το παράθυρο ανοίγω

τον ήλιο βλέπω μου χαμογελά

η πρώτη μου (ε)σύ σκέψη πριν να φύγω

και πάω κατευθείαν στη δουλειά.

επωδός

Μ’ ένα τραγούδι αγκαλιά κι ένα φιλί

έρχομαι απόψε στης καρδιάς σου τη γιορτή

και φύγαμε και πάμε,

τ’ αστέρια όλα μετράμε

και βγαίνει απ’ τα χείλη μας η πιο γλυκιά ευχή

για πάντα εμείς φωνάζουμε «εγώ κι εσύ μαζί».

Τις ώρες μου μετράω μακριά σου

μου λείπεις κι όλο ψάχνω εγώ να βρω

τον τρόπο να βρεθώ στην αγκαλιά σου

να πω ένα στην καρδιά σου σ’ αγαπώ.

Φοβάμαι όλα τ’ αύριο που ‘μείναν

Σ’ ένα δάκρυ μου τα θέλω μου εγώ σβήνω

σαν φεγγάρι που απόψε έχει κρυφτεί

μα εκείνο έχει πάντοτε τον ήλιο

απ’ το φως του στη ζωή να κρατηθεί.

Εγώ δίχως την αγάπη σου που πάω

σε γυρεύω μα εσύ δεν απαντάς

πρέπει τώρα πια να μάθω και να χάνω

βάζω πέτρα εγώ στη θέση της καρδιάς.

επωδός

Σ’ αγκαλιάζω και θυμάμαι όλα εκείνα

που ονειρεύτηκα εγώ δίπλα σου για χρόνια

μου ‘πες κάποτε θα μ’ αγαπάς αιώνια

και ‘γω σ’ άφησα στο μέσα μου να ζεις.

Μα φοβάμαι όλα τ’ αύριο που ‘μείναν

με μι’ ανάμνηση εντός μου χαραγμένη

η καρδιά μου μες στη νύχτα είναι κρυμμένη

κι εσύ κάπου μες στ’ αστέρια της να ζεις.

Τα σημάδια σου ακόμα τα κρατάω

όπου πάω βλέπω εικόνες με εμάς

μα το βλέμμα μου στο πάτωμα γυρνάω

στο μυαλό μου γράφω δε με αγαπάς.

Τι κι αν βάζει η λογική όλα τα πρέπει

θέλει τόλμη να μπορείς να προχωράς

την καρδιά μου ποιος μπορεί να την γιατρέψει

που να ψάξω για να βρω παρηγοριά;